Książka, dopóki leży nie przeczytana, jest zestawieniem odczytów i rozpraw: Dla czytelnika może się ona stać zbiorem, w którym fakt występowania obok siebie osobnych tekstów nie ma już znaczenia. Czytelnik zostaje wprowadzony na drogę, przebytą przez autora, który szczęśliwym trafem jako auctor wywołuje augere, dopuszcza pomyślny wzrost.W tym przypadku chodzi - jak dawniej - o wysiłek podejmowania nieustających prób przygotowania pola temu, co od dawna jest do myślenia, a co jeszcze nie zostało pomyślane, pola, z którego przestronności to, co niepomyślane, domaga się myślenia.Autor, gdyby nim był, nie chciałby niczego wyrażać ani ogłaszać. Nie śmiałby nawet pobudzać, pobudzeni bowiem są już pewni swojej wiedzy (...)Drogi myślenia, po których przeszło wprawdzie to, co przeszłe, ale to, co byłe, pozostaje w nadejściu, czekają, aż kiedyś przejdą po nich myślący. Podczas gdy obiegowe i w najszerszym sensie techniczne przedstawianie wciąż jeszcze prze naprzód i wszystko za sobą porywa, wskazujące drogi otwierają niekiedy widok na jedyne u-krycie (Ge-birg). - Todtnauberg, w sierpniu 1954 roku; Słowo wstępne